Ik zat in mavo 3, vierde vakantie op Texel en toen ik thuiskwam deelde mijn vader mee: “Ik heb je opgegeven voor een typecursus. Op school.” Een typecursus? Waarom? Na schooltijd? Ik vroeg me af of mijn vader wel wijs was. Nu, 25 jaar later, weet ik het antwoord op die vraag: mijn vader was prima bij zijn hoofd. Ik vond typeles op de woensdagmiddag verschrikkelijk. De les werd gegeven door een slaapverwekkende man, en we ramden op een oude typemachine. Hoe lang ik erover deed, weet ik niet meer, maar nog steeds ben ik dolgelukkig met mijn typediploma. Het is best handig om als schrijver blind te kunnen tikken. Gewoon orders naar de boenders te schreeuwen terwijl ik voor de zoveelste keer vecht met de deadline en mijn vingers als een razende over het toetsenbord vliegen.
“Mam. Dat DuckTypen lijkt me erg leuk”, zegt mijn oudste (7 jaar) als hij de reclame op televisie voorbij ziet komen. Ik spits mijn oren. En onderneem onmiddellijk actie. Ik ga naar www.ducktypen.nl en bekijk de informatie op de vrolijke site. “Uw kind werkt in de cursus mee als verslaggever van de Duckstadkrant. De oefeningen zijn gecombineerd met spellen, waardoor de typecursus tot het einde leuk blijft”, lees ik. Leuk! Verslaggever van Duckstadkrant! DuckTypen is de online cursus van de makers van Donald Duck en typedocenten waarmee kinderen spelenderwijs blind leren typen. Dus niet zo’n saaie sok als ik toendertijd had. Ik vraag de cursus aan en mijn oudste gaat zitten. Als verslaggevernaam kiest hij Bobbie. Ook kiest hij een eigen avatar. We lezen samen dat hij in totaal zes kranten met vijf artikelen gaat maken. De totale cursus duurt ongeveer 30 uur, dus binnen een jaar kan hij zijn typediploma, met handtekening van meester Warbol en Donald Duck, in zijn zak steken.
We beginnen met een half uurtje en dat is ook genoeg. Bedachtzaam legt hij zijn vingertjes op de toetsen. Hij begint met het oefenen van de f en j terwijl Meester Warbol in de gaten houdt wat hij doet. Mijn oudste heeft 86 aanslagen per minuut en vier foutjes. “Ik vind dit DuckTypen leuk, mam”, glundert hij. Dan komen de d en de k en de spatie aan de beurt. Het wordt al wat taaier maar door de leuke opdrachten doet hij braaf wat meester Warbol hem vraagt. “Met die spatie erbij klinkt het net zoals jij altijd tikt. Cool!”
Fijn dat hij het leuk vindt. Het is echt een voordeel als je blind kunt tikken. Als je blind typt kun je je beter concentreren op je werk. Bovendien zorgt blindtypen voor een goede lichaamshouding. Het scheelt simpelweg tijd en met minimaal 120 aanslagen per minuut race je door je werk. Blijft er weer tijd over voor andere leuke dingen.
Morgen gaan we weer een half uurtje oefenen. Met plezier zit ik naast hem. De site DuckTypen is een feestje om naar te kijken. “Ik heb nog even te gaan, maar dan mam, dan heb ik een eigen krant gemaakt. En kan ik ook voor de krant werken, net zoals jij.” Ik knik. Verslaggever van de Duckstadkrant zou een prachtige carrièremove zijn. En voor ik het weet, kijk ik of er vacatures zijn…
DuckTypen is volledig online dus met internet overal te spelen. De kosten bedragen 99,95 en de cursus is na aanmelding een jaar te spelen. Als je de cursus voor 2 kinderen bestelt kun je een familiepakket kiezen. Hiermee krijg je standaard 20% korting op de tweede cursus. Kennismaken met DuckTypen? Op www.ducktypen.nl staat een proefles klaar.
Karin van Leeuwen (42 jaar) schrijft vanuit haar eigen bedrijf De Gooise Pen en is drukker dan ooit. Heeft twintig jaar voor kranten gewerkt en schrijft blogs voor Damespraatjes. Ze woont samen met Robert Brekelmans en hun twee boenders Bob en Tom in ’t Gooi. Naast schrijven is lezen een grote hobby. De andere passie is sporten; heel wat uurtjes brengt zij door in de sportschool om een spinning-, pump-, of bodybalanceles te volgen. Sinds kort is ze regelmatig op het voetbalveld te vinden om het team van haar oudste te coachen. De andere blogs van Karin op Damespraatjes vind je hier
Lees hier de persoonlijke blog van Karin: www.kaleeuw.blogspot.com
Foto Karin: gemaakt door Tom Brekelmans
