fb

Hervé Deleu, Een triootje

Ons huis oogt levenloos. Net zoals de andere huizen in de straat trouwens. Het doet me denken aan die kleine Ardense dorpjes waar je bij het doorwandelen ook nooit iemand ontmoet. Gesloten zielen achter gesloten deuren. We kochten het huis, 20 jaar geleden, bij de start van ons huwelijk. Onze droom en onze nachtmerrie. Want de maandelijkse aflossingen hingen als een molensteen om de hals. Maar we zijn er geraakt, hoewel de jaren ons hebben getekend. Langzaam zijn we een beetje uit elkaar gegroeid. Geen dramatische toestanden meer van roepen en schelden of koppig stilzwijgen. En ook geen uitputtende standjes meer in de slaapkamer of het driftig losrukken van elkaars kleren om het bloed te bevredigen. Kinderen zijn er nooit gekomen en van de pijn als ze de deur uitgaan zijn we dus gespaard gebleven. De droomwereld die we 20 jaar geleden samen instapten, heeft elk jaar een beetje aan kleur verloren. Dat was de prijs die het leven eiste voor het bekomen van de welvaart waarvan we nu genieten. Een welvaart die monotoner aanvoelt met de jaren. De zware eiken meubelen bannen elke speelsheid en de meeste wijn raakt stilaan geproefd. Nog éénmaal wil ik door de nevel breken van het ouder worden.

‘We doen een triootje’ zeg ik hem.

Hij kijkt verrast.

Ik haal een veelkleurige reisfolder waaruit hij mag kiezen. Het wordt Cascina Baràc, een mooi landhuis in Alba. Eigenlijk een oude boerderij omgeven door 15 ha wijngaarden. Daar mag je jezelf zijn, moet je niet opgekleed aan de maaltijd verschijnen en word je niet gedwongen tot zinloze conversaties met wereldvreemden.

We doen lange gearmde wandelingen, nuisteren in winkeltjes terwijl ik de opgewondenheid van mijn man duidelijk voel.

Onder het mom dat ik even naar de sterren ga zien, vraag ik advies aan één van de obers van het aanpalend restaurant. Waar kan ik mijn 3de partner vinden? Zonder aarzelen wijst hij mij de weg naar “een huis van vertrouwen”, zoals hij dat noemt.

Ik word er elegant ontvangen. Hier wordt gekozen en dan aan prijsbepaling gedaan. Het aanbod is groot. Je vindt er alle nationaliteiten haalbaar voor elke soort kenner. Voor een beroemde naam wordt uiteraard flink doorgerekend, maar je bent evenzeer vrij te kiezen voor een nobele onbekende of eentje uit de rij die aangeprezen wordt onder “onze favorieten.” Ik neem rustig te tijd om te observeren voor ik beslis. De prijs ligt hoog, maar het is dan ook eentje waarvoor weinig regels gelden; elegant en toegankelijk zonder verlies van persoonlijkheid. Dé garantie voor een onvergetelijke avond. Niet voor niets is de herkomst het dolce Italia. Duce staat op het naamkaartje. Uit de Friculi-regio. Ideaal voor een triootje.

Mijn man kijkt duidelijk ontgoocheld als ik hem toevertrouwt: ‘Schat, die wijn past perfect bij de de slowfood en de witte truffel. Een geslaagd triootje.’

Breng hieronder je stem uit of ga nog even terug naar de andere verhalen.

[formidable id=203]

Meer Gratis spullen kijk op Gratisvoorvrouwen.nl

Reageer ook