De lijstjes ‘wat neem je mee op vakantie’ vliegen je deze weken om de oren. Hoe je koffer minimaal in te pakken met maximale hoeveelheid bij elkaar passende setjes (ik lees ze nog steeds want mix and match is iets voor überstylista’s en ik presteer het nog steeds om slippers te vergeten en met winterlaarzen op een strand aan te komen) tot de perfecte haarmaskertjes om je lokken beachproof te maken. Maar deze vraag was anders. Wat neem je mee op vakantie? Cash, creditcard of je pinpas?
De bewuste vraag kwam van Mastercard en ik hoefde er niet lang over na te denken: all of the above. Klinkt logisch, toch? Maar de meerderheid blijkt er anno 2014 nog steeds heel anders over te denken. Maar liefst 65% pint een grote hoeveelheid geld om mee te nemen op vakantie want vertrouwt er niet op dat ze in het buitenland net zo makkelijk met hun bankpasjes kunnen betalen als in Nederland.
65%! Echt?
Hoe doen ze dat dan, vraag ik me af terwijl ik beelden voor me zie van vakantiegangers met een hip heupbuideltje om. Ok, dat zijn twee woorden die niet bij elkaar horen. Hip en heupbuideltje. Maar toch: één keer zoiets gezien. In de Rue Cambon in Parijs. Bij Chanel om precies te zijn. Alle medewerksters droegen de miniversie van de 2.55 om hun ienie mienie middeltjes en de enige manier om zo’n klein begeerlijk tasje in bezit te krijgen was om ter plekke een sollicitatieformulier in te vullen. Het was een overweging waard. Maar: 65% dus. Zou Damespraatjes willen bewijzen dat je veilig op reis kunt zonder cash mee te nemen, was de vervolgvraag van Mastercard? In Berlijn, bijvoorbeeld? Hoefde ik ook niet lang over na te denken. Een uitdaging negeren is al een gruwelijke vorm van zelfbeheersing en als het om shoppen in Berlijn gaat, niet op te brengen.
Laat ik niemand in spanning houden: zonder cash reizen in Berlijn is prima te doen. Binnenkijken in de Reichstag? Doen! Wel reserveren van tevoren maar een kaartje afrekenen met je pinpas is geen probleem. Net als de kaartjes voor de metro of de taxichauffeur betalen. No sweat! We gingen verder. Ijsjes van een euro? Pinnen mag. Afrekenen in restaurant, nachtclub, gerestaureerde synagoge, you name it, kom verder en electronisch betalen is net zo hip and happening als dat ene tasje dat ik nog steeds niet in mijn bezit heb. De creditcard wordt in KaDeWe (Kaufhaus des Westen) ook enthousiast aangepakt. En dan merk ik dat ik toch bewuster kies welk betaalmiddel ik uit mijn portemonnee trek. De zonnebril van Bulgary die al een tijdje hoog op mijn verlanglijstje staat, is direct na de betaling met creditcard meteen ook verzekerd. Dat is een veilig gevoel. Dat ik een limiet op mijn creditcard heb trouwens ook, want wat een fijne plek is dit warenhuis! Het grootste warenhuis van Europa heeft alles wat een vrouwenhart begeert. Na drie uur lang ronddwalen op de begane grond tussen alle grote en kleine cosmeticamerken klim ik langzaam naar boven waar ik op de zesde verdieping plotseling tussen de meest waanzinnige gastronomische lekkernijen sta. Oestertje proeven, glaasje champagne drinken, kleine amuse testen? Het mag allemaal en de pinpas wordt niet één keer geweigerd. Honderden verschillende soorten brood, kaas, wijn liggen uitgestald en zien er verrukkelijk uit. Op de zevende (en hoogste) verdieping plof ik nog even neer en kijk met een Gruner Veltliner uit over Berlijn, waar ik de afgelopen dagen in deze metropool overdenk. Want wat een stad! Cultuur, contrasten, een bijna niet voor te stellen geschiedenis en zoveel te zien en te doen dat een paar dagen niet genoeg zijn.
En dan natuurlijk de hamvraag: alles gedaan zonder cash? Jawohl! Nou, bijna dan. Ik heb precies 1 euro cash uitgegeven. Aan een straatmuzikant die, minstens zo lekker als Michael Bublé himself, Crazy Love zong en mij en honderden Berliners vijf verrukkelijke minuten de sensatie van een openluchtconcert in de zon bezorgde. Ik overweeg even de brandtrap van de zevende verdieping van het KaDeWe te nemen en een vlag van Mastercard te planten op het dak. We were here! We dit it! Met een rugzak door Nepal trekken is zoooo 2013! Zonder cash op zak overleven in een wereldstad is de nieuwe uitdaging. De creditcard als Shoestring. Ik laat de tweede Gruner Veltliner halfvol achter en neem een taxi terug naar het vliegveld met een vast besluit: zo snel mogelijk terug naar deze heerlijke stad!
Kathleen Vael (47) is founder van nybf cosmetics. Ze woont in Hilversum en is moeder van een dochter van 15. Schrijven, Beautyblogger, sporten en het ontwikkelen van fijne en goede beautyproducten zijn haar grote passies. Haar cosmeticalijn is te vinden op www.nybf.nl
Lees ook de eerdere blogs van Kathleen
